Λίγο πριν τη λήξη...

Επιτέλους καλοκαίρι!
Τέλος με τα φυλλάδια, τις ορθογραφίες, τα μαθηματικά, την Ιστορία, τα διαγωνίσματα.
Είπαμε, το αγαπάμε το σχολείο μας, αλλά ένα μεγάλο τρίμηνο διάλειμμα είναι απολύτως απαραίτητο σε μικρούς και μεγάλους, προκειμένου να ανακτήσουν δυνάμεις, να ανασυνταχθούν και να ξεκινήσουν τη νέα σχολική χρονιά το Σεπτέμβρη με κέφι και αισιοδοξία.

Σ' αυτήν εδώ την τελευταία μας ανάρτηση γι' αυτήν τη σχολική χρονιά θα αναφερθούμε στα όσα έγιναν τις λίγες μέρες μετά την καλοκαιρινή γιορτή στις 10 Ιουνίου και ως τις 15 Ιουνίου όπου και σήμανε το τελευταίο κουδούνι για φέτος!

----------------------------------------------------

Το Σάββατο 11 Ιουνίου ήταν για τα παιδιά της Β' και Γ' τάξης που παρακολούθησαν τις Σαββατιάτικες συναντήσεις φιλαναγνωσίας μια μέρα που την περίμεναν καιρό. Ήταν η μέρα που θα ακολουθούσαν κάποια από τα βήματα που έκανε "ο Πινόκιο στην Αθήνα" αναζητώντας το κυκλάμινο που φυτρώνει μεταξύ γης και ουρανού, προκειμένου να το πάει στον πατέρα του τον Τζεπέτο για να ξαναδώσει χρώμα στα όνειρά του.

Υπενθυμίζουμε, πως η ομάδα φιλαναγνωσίας εντάχθηκε φέτος στις δραστηριότητες του σχολείου μας, μαζί με το μπάσκετ, το σκάκι, τους παραδοσιακούς χορούς, τη μουσική και το θεατρικό παιχνίδι με την υποστήριξη δύο υπέροχων μαμάδων και εκπαιδευτικών της κ. Δημητράκη και της κ. Ζαμενοπούλου που με γνώση και μεράκι αφιέρωσαν πολλές ώρες προετοιμασίας του υλικού που παρουσίαζαν σε κάθε συνάντηση με τα παιδιά, ώστε, το κομμάτι της ανάγνωσης του βιβλίου να πλαισιώνεται και από πλήθος άλλων εκφραστικών μέσων (ζωγραφική, μουσική, τραγούδι, παιχνίδια ρόλων, κατασκευές, ερωταπαντήσεις) που ξετρέλαιναν τα παιδιά και τα μάθαιναν ένα σωρό πράγματα, κάνοντας τη φιλαναγνωσία αγαπημένη δραστηριότητα και την αίθουσα των συναντήσεων της ομάδας έναν εμπνευσμένο εκπαιδότοπο!

Για όσους δεν γνωρίζουν το βιβλίο του Χρ. Μπουλώτη "Ο Πινόκιο στην Αθήνα", ενημερώνουμε πως διαδραματίζεται στο κέντρο της Αθήνας (Πλάκα, Εθνικός κήπος, Σύνταγμα, Κολωνάκι) και πως μεταξύ των άλλων στόχων της ομάδας φιλαναγνωσίας ήταν και να επισκεφθούμε κάποια μέρη από αυτά που επισκέφθηκε και ο Πινόκιο ώστε τα παιδιά να γνωρίσουν την πόλη μας καλύτερα, να έχουν μια βιωματική εμπειρία από το βιβλίο εκτός των σχολικών χώρων αλλά και να κλείσει ο κύκλος των συναντήσεων της ομάδας με έναν όμορφο περίπατο.

Ο περίπατος μας ξεκίνησε από την αφετηρία των λεωφορείων 022 με αποβίβαση στην πλατεία Κολωνακίου, όπου δημιουργήθηκαν 4 ομάδες παιδιών που θα έπρεπε να "λύσουν" μια σειρά γρίφων σχετικών με το βιβλίο χρησιμοποιώντας το "ΦΑ" της φαντασίας και το "Ο" της ομάδας.

Οι ομάδες πήγαν στην πλατεία Δεξαμενής στο άγαλμα του Ελύτη, βρέθηκαν στον κήπο του μουσείου Μπενάκη στην Κουμπάρη, συναντήθηκαν και φωτογραφήθηκαν με τους ευζώνους της προεδρικής φρουράς, προχώρησαν και εξερεύνησαν πολλά σημεία του Εθνικού κήπου συμπληρώνοντας τις ερωτήσεις/γρίφους, έφτιαξαν κόλλα με υλικά της φαντασίας τους και τελικά απονεμήθηκαν σε όλα τα μέλη των ομάδων (και στους γονείς) που συμμετείχαν χειροποίητα μετάλλια-βραβεία που είχαν φιλοτεχνηθεί από τις συντονίστριες της ομάδας.

Ο πολύ όμορφος, χαρούμενος και ενδιαφέρων αυτός περίπατος τελείωσε με έναν αποχαιρετιστήριο κύκλο της ομάδας που συμπεριελάμβανε και τους γονείς αυτή τη φορά και έχοντας πια τα υλικά της κόλλας που "έδεσε" ακόμα περισσότερο την ομάδα φιλαναγνωσίας, πιασμένοι χέρι-χέρι φωνάξαμε όλοι μαζί το σύνθημα της ομάδας: "Ο χρόνος είναι ΧΡΩΜΑ".


Προσδοκούμε, ευελπιστούμε και θέλουμε η Μαρία και η Άννα, η Άννα και η Μαρία που έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό εκτοξεύοντας το εργαστήρι φιλαναγνωσίας στα ύψη όσον αφορά στα ποιοτικά χαρακτηριστικά του, να αντλήσουν δύναμη από την ανταπόκριση και τον ενθουσιασμό που εισέπραξαν από μικρούς και μεγάλους και να δώσουν συνέχεια σε ό,τι ξεκίνησαν και έφεραν εις πέρας με τόση επιτυχία. Το σχολείο μας και τα παιδιά μας έχουν ανάγκη από τέτοιες όμορφες και εμπνευσμένες ενέργειες που δίνουν χρώμα στο χρόνο μας! Τις ευχαριστούμε θερμά για όλα!


-----------------------------------------------

Επίσης, πρέπει να κάνουμε μια αναφορά και στις υπόλοιπες Σαββατιάτικες δραστηριότητες που έλαβαν χώρα όλη τη χρονιά στο σχολείο μας και να ευχαριστήσουμε όλες τις δασκάλες και τους δασκάλους που τις πραγματοποίησαν δημιουργώντας πυρήνες γνώσης, έκφρασης και διασκέδασης κάθε Σάββατο για τα παιδιά μας κάνοντας το σχολείο μας έναν ευχάριστο τόπο συνάντησης, για μικρούς και μεγάλους.

Ευχαριστούμε την Ελένη Φειδάκη που έμαθε τα παιδιά μας σκάκι και έβαλε τις βάσεις για τη δημιουργία σχολικής σκακιστικής ομάδας, την Μαρία Καρακίτσου που "ξεκλείδωσε" και τα πιο συνεσταλμένα παιδιά προσφέροντάς τους δυνατότητες έκφρασης και δημιουργικότητας μέσα από το θεατρικό παιχνίδι, την Γεωργία Βλαχάκη που δημιούργησε μια αξιόλογη ομάδα μπάσκετ και έμαθε πάνω από 12 παραδοσιακούς χορούς φέτος στα παιδιά μας, τον Άρη Αναγνώστου που από το πρώτο κιόλας μάθημα μουσικής ανέδειξε τα ταλέντα και τις δυνατότητες των παιδιών εκπλήσσοντας άπαντες, και τελευταίο αλλά όχι έσχατο αφήσαμε τον ψυχολόγο μας Παναγιώτη Κακίτση που κάθε Δευτέρα απόγευμα είχαμε κοντά μας ως γονείς για να κουβεντιάσουμε όποια θέματα μας απασχολούσαν σχετικά με τα παιδιά μας δημιουργώντας μια ομάδα γονέων απ' όπου πήραμε αρκετές πρακτικές συμβουλές ώστε να χαιρόμαστε το ρόλο μας ως γονείς και να ενισχύσουμε την καλή σχέση με τα παιδιά μας.

Ευχαριστούμε όλες και όλους για όλα όσα πρόσφεραν στα παιδιά μας, σ' εμάς, στο σχολείο μας και φυσικά τους γονείς που στήριξαν τις πρωτοβουλίες και τις δράσεις του συλλόγου, αλλά και του σχολείου μας. Χωρίς την πολύτιμη βοήθειά τους, τίποτα δε θα είχε ολοκληρωθεί με επιτυχία.


-------------------------------------------------


Τη Δευτέρα 13 Ιουνίου η Αθηναϊκή Συµφωνική Ορχήστρα Νέων – ΑΣΟΝ επισκέφτηκε  το σχολείο μας μετά από πρόταση της διευθύντριάς μας για να συστήσει στα παιδιά μερικά από τα όργανα που αποτελούν μια συμφωνική ορχήστρα αλλά και να μυήσει τα παιδιά  στην ορχηστρική εμπειρία και το συμφωνικό ρεπερτόριο.
Οι πέντε μουσικοί που ήρθαν αποτέλεσαν ένα κουιντέτο πνευστών οργάνων (τούμπα, τρομπόνι, κόρνο, τρομπέτα) που έπαιξε γνωστά μουσικά κομμάτια στους μαθητές, ενθουσιάζοντας ιδιαιτέρως όσους έχουν μουσική αντίληψη, μουσική παιδεία ή φυσική κλίση προς τη μουσική.
 Η ΑΣΟΝ έχει παίξει στα Μέγαρα Μουσικής Αθηνών και Θεσσαλονίκης, στην ΕΛΣ, στα Παν/µια Αθηνών, Πατρών και Αριστοτέλειο, σε πολλά σχολεία και σε δηµοτικούς χώρους σε όλη την Ελλάδα και τα μέλη της είναι µαθητές και µαθήτριες από σχεδόν όλα τα Ωδεία του λεκανοπεδίου Αττικής και από άλλα μέρη της Ελλάδας.
Το κόστος αυτής της εκδήλωσης καλύφθηκε από το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων.


---------------------------------------------------

Την Τρίτη 14 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε εκδρομή στο κτήμα "Σάντα Μαρία" στα Σπάτα από το σχολείο μας με σκοπό τα παιδιά να παρακολουθήσουν ένα πρόγραμμα "από το σιτάρι ως το ψωμί" αλλά και να παίξουν στους χώρους του κτήματος. Σύμφωνα με το πρόγραμμα, παρακολούθησαν ένα βίντεο που εξηγούσε όλη τη διαδικασία για να φτιαχτεί το ψωμί (σπορά, θερισμός, αλώνισμα, λίχνισμα, σπάσιμο καρπού, αλεύρι, ζύμωμα, ψωμί) και στη συνέχεια ένα θεατρικό δρώμενο με τίτλο: "Το πιο γλυκό ψωμί" (που είναι αυτό που κερδίζουμε όταν έχουμε εργαστεί σκληρά). Τέλος, η κάθε τάξη , έφτιαξε το δικό της ψωμί ζυμώνοντας τα ανάλογα υλικά.


-----------------------------------------------------


Τα δρώμενα της πολύ πλούσιας ομολογουμένως σχολικής χρονιάς ολοκληρώθηκαν με την προγραμματισμένη από το Σύλλογο Γονέων "Αστροβραδιά 2016" που πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη της  Αστρονομικής Ένωσης Σπάρτης που για ακόμα μια φορά πρόθυμα έστησε το τηλεσκόπιό της για το σχολείο μας στο πλάτωμα κάτω από τον Προφήτη Ηλία στο Αττικό Άλσος.
Παρότι ο καιρός δεν ευνόησε ιδιαίτερα (φύσαγε) πολλοί γονείς ήρθαν με τα παιδιά τους για να δουν τους αστερισμούς και τα ουράνια σώματα μέσα από το τηλεσκόπιο, αλλά και να μάθουν περισσότερα πράγματα γι' αυτά. Χαρακτηριστικό της γοητείας που ασκούν τα ουράνια σώματα σε μικρούς και μεγάλους ήταν πως η πλειοψηφία του κόσμου έφυγε μετά τις 11 το βράδυ και το τηλεσκόπιο ξεστήθηκε μετά τη 1 το πρωί!

Έτσι λοιπόν μάθαμε για τον Άρη και εντυπωσιαστήκαμε με τον αντίζηλό του τον κόκκινο υπεργίγαντα γερο-Αντάρη στην καρδιά του Σκορπιού που ετοιμάζεται για έκρηξη σούπερνόβα.

Είδαμε τον Κρόνο με τα δαχτυλίδια του, τον Δία με ορατά τα 3 από τα 67 φεγγάρια του,  τον Στάχυ της Παρθένου, το Βασιλίσκο του Λέοντα, τη μικρή και μεγάλη άρκτο με τον πολικό αστέρα, τη Σελήνη με τους κρατήρες της, ενώ ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσαν τα γενέθλια παιδιού που έγιναν κάτω απ' τον έναστρο ουρανό με... "αστρονομική" τούρτα έκπληξη!

Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Νίκο Τρεμούλη και την Αστρονομική Ένωση Σπάρτης, που ανταποκρίνονται πρόθυμα σε κάθε κάλεσμά μας και ευελπιστούμε σε ακόμα στενότερη συνεργασία με τη νέα σχολική χρονιά.


Όσοι θέλουν να ξαναθυμηθούν όσα είπαμε (και λίγα παραπάνω) μπορούν να διαβάσουν το αρχείο που φτιάξαμε για τη συγκεκριμένη αστροβραδιά πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο:
https://drive.google.com/file/d/0BwrzciKtOI06dGJmcEE4clhlRG8/view?usp=sharing


----------------------------------------------



Τέλος, 
ευχόμαστε  σε όλα τα παιδιά 
και τις οικογένειές τους, καθώς και στους δασκάλους μας
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ,
καλή ξεκούραση, 
καλές βουτιές και 
καλή αντάμωση τον Σεπτέμβριο 
γεμάτοι όρεξη για νέες σχολικές "περιπέτειες"!

Η καλοκαιρινή γιορτή λήξης της σχολικής χρονιάς 2015-2016

Είναι μερικές φορές που έχεις τόσα να πεις που δεν ξέρεις από πού να αρχίσεις  και πού να τελειώσεις και σκέφτεσαι πώς να τα πεις και πώς να χωρέσουν όλα και πώς να μην ξεχάσεις κάτι και πώς να μπορέσεις να εκφράσεις όλα όσα είδες και ένιωσες με λέξεις...

Μια "τέτοια φορά" είναι και η σημερινή που θα προσπαθήσουμε να περιγράψουμε - καταγράψουμε - εκφράσουμε το τι είδαμε και νιώσαμε στην αποχαιρετιστήρια καλοκαιρινή γιορτή του σχολείου μας, ενός σχολείου χαρούμενου και ακούραστου, δημιουργικού και παραγωγικού, δημόσιου, αλλά ταυτόχρονα και ιδιωτικού με την έννοια πως δάσκαλοι, γονείς και παιδιά το αισθανόμαστε ΔΙΚΟ ΜΑΣ σχολείο, δικό μας χώρο, δικιά μας υπόθεση να το κάνουμε καλύτερο και να προσφέρουμε ό,τι και όσο μπορούμε προς αυτή την κατεύθυνση.
Γι' αυτό και το σχολείο μας δεν είναι απλώς το 45ο Δημοτικό στην Κυψέλη, αλλά ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ για όλους εμάς που τα παιδιά μας φοιτούν εκεί αλλά και για τους εκπαιδευτικούς που μέσα από τις αντίξοες συνθήκες του γενικότερου πλαισίου καταφέρνουν να δουλεύουν υποδειγματικά και να υπερνικούν τις όποιες δυσκολίες, εμπόδια και ελλείψεις υπάρχουν.

Το σχολείο μας όμως, δεν το αγαπάμε μόνο εμείς οι μεγάλοι. Τα παιδιά μας  το λατρεύουν και αυτό φαίνεται ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ, όταν μετά την προσευχή  η διευθύντρια μας τα καλημερίζει και αυτά ανταπαντούν με μια δυνατή και κεφάτη "ΚΑΛΗΜΕΡΑ" που ξεσηκώνει και τους πιο "νυσταγμένους" της γειτονιάς, θέλουν δε θέλουν! Και... η μεγάλη έκπληξη (για όσους δεν ξέρουν το σχολείο μας) έρχεται αμέσως μετά, με  την απάντηση τους στην καθημερινή ερώτηση της διευθύντριάς μας κ. Σκόμπα που είναι: "παιδιά σήμερα έχετε όρεξη για μάθημα;"  Είναι πράγματι εντυπωσιακό που η απάντηση των παιδιών είναι ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ένα δυνατό  και ομόφωνο "ΝΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ" γεμάτο ενθουσιασμό και προσμονή που δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολίας πως πρόκειται για "ΝΑΙ" που το εννοούν και όχι τυπική κατάφαση σε ερώτηση.
(Βεβαίως, μετά από μια ολόκληρη σχολική χρονιά το "ΝΑΙ" στο "θέλετε διακοπές;" είναι πιο δυνατό από το "ΝΑΙ" στο "έχετε όρεξη για μάθημα;" και... δικαίως!)

Όμως, όπως είπαμε η ανάρτηση αυτή είναι για τη γιορτή λήξης του σχολικού έτους 2015-2016 του σχολείου μας με τίτλο "Δρόμοι Δημιουργίας - Δρόμοι Ολυμπιακών Αξιών" που επιμελήθηκε η πανάξια εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής του σχολείου μας η κ. Ιωάννα Αγγελή (έχουμε ξαναπεί πόσο τυχερά είναι τα παιδιά μας που στο πρόσωπό της δε βλέπουν απλώς μια γυμνάστρια, αλλά και μια μαμά, μια ψυχολόγο, μια νοσοκόμα, μια Εκπαιδευτικό με "Ε" κεφαλαίο). Λοιπόν,  ίσως μέχρι τώρα να μην έχουμε πει λέξη για τη γιορτή, γιατί πραγματικά δυσκολευόμαστε να βρούμε λέξεις που μπορούν να εκφράσουν όσα είδαμε και νιώσαμε. Θα κάνουμε όμως μια προσπάθεια, γνωρίζοντας εξαρχής πως τα λόγια μας θα είναι φτωχά, όσο κι αν προσπαθήσουμε για το αντίθετο!

Η γιορτή αυτή ήταν το επιστέγασμα μιας ολόκληρης χρονιάς όσον αφορά στη Φυσική Αγωγή ενώ ταυτόχρονα αποτέλεσε και πεδίον ανάπτυξης καλλιτεχνικών ταλέντων όσον αφορά στο θέατρο, στο χορό και το τραγούδι. Ταυτοχρόνως όμως, ήταν και μια αναδρομή σε σημαντικά ιστορικά γεγονότα όσον αφορά στους Ολυμπιακούς αγώνες αλλά και μια συγκινητική τελετή αποχαιρετισμού για την ΣΤ' τάξη. Όμως, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Η γιορτή ξεκίνησε με χαιρετισμό- καλωσόρισμα από την διευθύντρια του σχολείου μας και στη συνέχεια η Δ' τάξη άνοιξε την γιορτή με την υποβλητική αναβίωση της αφής της Ολυμπιακής Φλόγας από μαθήτριες που φορούσαν αρχαϊκή φορεσιά, και από μαθητές-αθλητές με επίσης αρχαϊκή φορεσιά (ευχαριστούμε τη μαμά Κατερίνα Καρβούνη που τις έραψε) που παρουσίασαν παραστατικά κάποια αθλήματα. Επίσης έγινε αναφορά από μαθήτριες και μαθητές στις αξίες του Ολυμπισμού, στον Ολυμπιακό Όρκο και στον Ολυμπιακό Ύμνο . Το δρώμενο ολοκληρώθηκε με την έπαρση της σημαίας μας με ανάκρουση του Ολυμπιακού Ύμνου που -ας μην ξεχνάμε- είναι σε στίχους του Κωστή Παλαμά και μουσική του Σπύρου Σαμάρα και ακούγεται σε κάθε έναρξη και λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων.

Στη συνέχεια ακούστηκε η ιαχή "Έλλην, Έλλην" όπως όταν τερμάτησε ο Σπύρος Λούης το 1896 και δύο μαθητές αναβίωσαν τη συνάντηση των μαραθωνοδρόμων  Σπύρου Λούη και Στέλιου Κυριακίδη όπου ο πρώτος είπε στον δεύτερο «Παιδί μου Στέλιο, να τρέχεις πάντα, γιατί εμείς οι Έλληνες γεννηθήκαμε για να τρέχουμε. Μόνο έτσι καταφέραμε να ζήσουμε τόσους αιώνες» σκορπώντας ρίγη συγκίνησης και ενσυναίσθησης, στους παρευρισκόμενους, ενώ στη συνέχεια μάθαμε από τις αφηγήτριες του προγράμματος πως ο Στέλιος Κυριακίδης φτωχός και υποσιτισμένος κατάφερε με την πρωτιά του στον μαραθώνιο της Βοστώνης το 1946, τρέχοντας για την Ελλάδα, να ευαισθητοποιήσει και να κινητοποιήσει τους ομογενείς της Αμερικής σχετικά με το θέμα του υποσιτισμού στην Ελλάδα μετά το τέλος του Β' παγκοσμίου πολέμου και να συγκεντρώσει σημαντικά χρηματικά ποσά για να βοηθήσει τους συμπατριώτες του.

Το επόμενο δρώμενο ήταν ένα υπέροχο χοροθεατρικό από μαθήτριες της Β' Γ' και ΣΤ' τάξης όπου οι μεγαλύτερες μαθήτριες υποδύθηκαν με μαύρες στολές και προσωπεία τις σκιές του Α' και Β' παγκοσμίων πολέμων που σκόρπισαν τον όλεθρο και εμπόδισαν  να διεξαχθούν Ολυμπιακοί αγώνες 3 φορές, ενώ οι μικρότερες μαθήτριες υποδύθηκαν τον χορό της ειρήνης, ντυμένες στα λευκά, προσφέροντας στις "σκιές" σύμβολα αναγέννησης, δημιουργίας και πολιτισμού (ελιά, βιβλίο, περιστέρι, καράβι, λουλούδι, καρδιά).


Σειρά είχε το Ολυμπιακό Ζεϊμπέκικο σε μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου από τα αγόρια της Γ' τάξης σε ανάμνηση της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004 και το πανάρχαιο άθλημα της διελκυστίνδας από τα αγόρια της Β' τάξης που ξεσήκωσε θεατές και μαθητές!

Στη συνέχεια τη σκυτάλη πήραν τα μεγαλύτερα αγόρια της Ε' και ΣΤ' τάξης που χόρεψαν συρτάκι σε ανάμνηση της τελετής λήξης των 28ων Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα και ξεσήκωσαν θύελλα χειροκροτημάτων, ενώ τις εντυπώσεις μας έκλεψαν οι μαζορέτες και ο χιπ χοπ χορευτής της Ε' τάξης, οι οποίοι είχαν ανοίξει και την αυλαία του Ενδοσχολικού Πρωταθλήματος φέτος, και μας άφησαν άφωνους  και τότε και τώρα με τα ακροβατικά, την ευλυγισία και το κέφι τους.

Μετά ήρθε η ώρα για την απονομή των βραβείων σε τρία αγόρια και τρία κορίτσια από κάθε τάξη που διακρίθηκαν στους αγώνες ταχύτητας στο εσωτερικό πρωτάθλημα του σχολείου μας, καθώς και για την απονομή του κυπέλλου στην Ε' τάξη που κέρδισε το εσωτερικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου. Την απονομή του κυπέλλου έκανε η κ. Σκόμπα και τα παιδιά μόλις το πήραν στα χέρια τους πανηγύρισαν τρελά πετώντας στον αέρα συμπαίκτες τους και φωνάζοντας συνθήματα "όλε όλε" και "εεε οοο το πήραμε το κύπελλο το εσωτερικό".

Επειδή όμως αυτή η γιορτή τα είχε όλα (ΚΑΙ γνώση, ΚΑΙ Ιστορία, ΚΑΙ ανθρωπισμό, ΚΑΙ Αρχές, ΚΑΙ παιχνίδι, ΚΑΙ γλέντι, ΚΑΙ θέαμα, ΚΑΙ βραβεύσεις, ΚΑΙ πανηγύρι, δε θα μπορούσε να λείψει το κομμάτι της συγκίνησης του αποχωρισμού και αποχαιρετισμού της ΣΤ' τάξης που έλαβε χώρα με μια σειρά όμορφων ευχών και συμβουλών που έδωσαν τα μικρά "πρωτάκια" μας στα μεγάλα "εκτάκια" που μας αφήνουν για να εξερευνήσουν νέους δρόμους σχολικής γνώσης ξεκινώντας και πάλι ως "πρωτάκια" στο γυμνάσιο.  Κάθε "πρωτάκι" λοιπόν έδωσε από μια όμορφη ευχή σε κάθε "εκτάκι"  σχετικά με τα δικαιώματα των παιδιών, αλλά και την φιλοσοφική θεώρηση της ζωής γενικότερα. Για παράδειγμα: "Να διεκδικείς περισσότερη καλοσύνη απ' ότι είναι απαραίτητο", "η χαρά δε βρίσκεται στα πράγματα, βρίσκεται μέσα μας", "όσο ζεις, συνέχισε να μαθαίνεις" και άλλες όμορφες ευχές που αφορούσαν στην αγάπη, στο σεβασμό, στη μάθηση, στη συνεργασία, στην ελευθερία, στη δικαιοσύνη και σε άλλες αξίες.

Τέλος, αφού τα παιδιά της ΣΤ' απάντησαν στις ευχές με το τραγούδι "Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε" ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων μέσω της προέδρου του, έδωσε κι αυτός τις ευχές του προσφέροντας τους αναμνηστικά δώρα που θα τους θυμίζουν για πάντα  τα γλυκά μαθητικά χρόνια που έζησαν στο σχολείο μας και ευχαρίστησε όλους τους γονείς για τη συνεργασία τους αλλά και τους δασκάλους για την προσφορά τους. Η αυλαία έπεσε με όλες τις τάξεις  να χαιρετούν τους θεατές τρέχοντας σε κύκλους υπό την μουσική υπόκρουση της "Μισιρλού" και στο τέλος όλα τα παιδιά μαζί συγκεντρωμένα να εύχονται δυνατά "ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ"!


Εδώ, αντί για ένα ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στην κ. Ιωάννα Αγγελή, που είναι λίγο για όσα προσφέρει, και προκειμένου να μην πούμε  τα κοινότυπα και προφανή για το πόσο υπέροχη (ως θέαμα, ως σκηνοθεσία, ως ιδέες, ως εκτέλεση) ήταν γιορτή, θα μεταφέρουμε μόνο μια φράση που ακούσαμε με τα αυτιά μας να της λέει γιαγιά παιδιού του σχολείου μας: "Ήμουν 35 χρόνια εκπαιδευτικός, έχω δει δεκάδες σχολικές γιορτές, γιορτή σαν αυτή που είδα σήμερα, δεν έχω δει ξανά. Με συγκινήσατε! Συγχαρητήρια και μπράβο σας!"
Το πιστεύουμε, συμφωνούμε, υπερθεματίζουμε και προσυπογράφουμε!

Μετά το τέλος της γιορτής, για να κλείσει γλυκά και αρωματικά η σχολική χρονιά, ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων προσέφερε σε όλα τα παιδιά (και τους μεγάλους) παγωτό και στους δασκάλους από ένα γλαστράκι βασιλικό!

Εμείς, από αυτό εδώ το ιστολόγιο δεν ευχόμαστε ακόμα "καλό καλοκαίρι" διότι έχουμε μερικά θέματα ακόμα να "καλύψουμε" πριν το τέλος της σχολικής χρονιάς, λέμε συγχαρητήρια στα παιδιά για την άψογη παρουσία τους στη γιορτή και δίνουμε ραντεβού την Τρίτη 14 Ιουνίου το βράδυ στο Αττικό Άλσος , στον Προφήτη Ηλία για να κοιτάξουμε τα άστρα και να μάθουμε γι' αυτά, γονείς και παιδιά μαζί με την Αστρονομική Ένωση Σπάρτης, προτού αποχαιρετιστούμε για καλό καλοκαίρι!

Εκδρομή στον Κάλαμο!

Την Κυριακή 29 Μαΐου πραγματοποιήθηκε η ετήσια εκδρομή του συλλόγου γονέων & κηδεμόνων στον Κάλαμο με επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο του Αμφιαράειου και φιλοξενία στις εγκαταστάσεις της κατασκήνωσης "Αναγέννηση". Παρότι ένα τεχνικό πρόβλημα μας εμπόδισε να κάνουμε χρήση της πισίνας όπως το είχαμε κανονίσει, δεν πτοηθήκαμε καθόλου και με ηθικόν ακμαιότατον επιβιβαστήκαμε σε 3 πούλμαν το πρωί της Κυριακής με κατεύθυνση τον Κάλαμο Αττικής.

Μετά από μια διαδρομή περίπου μιας ώρας, που πέρασε ευχάριστα με μουσική, τραγούδια, ανέκδοτα και αινίγματα, φτάσαμε στον πρώτο μας προορισμό, τον αρχαιολογικό χώρο του Αμφιαράειου.

Το Αμφιαράειο είναι ένα δασωμένο ιερό ενός αρχαίου μάντη, του Αμφιάραου, που ήταν μάντης, ήρωας και τελικά έγινε και θεός! Ο Αμφιάραος καταγόταν από το Άργος και ήταν αρχηγός της τοπικής βασιλικής οικογένειας. Παντρεύτηκε την Εριφύλη και όταν ο πεθερός του ο Άδραστος οργάνωσε την αδελφοκτόνο εκστρατεία των επτά επί Θήβας, παρότι είχε προβλέψει πως σε αυτή την εκστρατεία θα σκοτωθεί και αυτός και οι υπόλοιποι στρατηγοί, εκτός από τον πεθερό του, αναγκάστηκε να συμματάσχει δεσμευμένος από τους όρκους του προς την Εριφύλη.
Ο Δίας όμως, που τον αγαπούσε ιδιαίτερα, λίγα δευτερόλεπτα πριν τον σκοτώσει ο αντίπαλός του, έσκισε τη γη με τον κεραυνό του και δέχτηκε τον Αμφιάραο άτρωτο μαζί με το τέθριππο άρμα του και τον ηνίοχό του, κάνοντάς τους ανθρώπους να τον λατρέψουν ως χθόνιο θεό, θαυματουργό και μάντη που θεραπεύει σώμα και ψυχή.

Αρχικά λατρεύτηκε στη Θήβα όπου και έγινε το θαύμα, αλλά το πιο σημαντικό ιερό του ιδρύθηκε τον 5ο π.Χ αιώνα στον Ωρωπό, μια από τις πιο παλιές πόλεις της Ελλάδας. Εκεί έρχονταν άνθρωποι από όλη την Ελλάδα με σκοπό να κοιμηθούν στον ιερό χώρο και είτε να λάβουν συμβουλή για όποιο πρόβλημα αντιμετώπιζαν κατά τη διάρκεια του ύπνου τους, είτε οι ιερείς την επόμενη μέρα να ερμηνεύσουν τα όνειρα που θα έβλεπαν.

Σ΄αυτόν τον ιερό χώρο λοιπόν, που είναι δίπλα σε μια ρεματιά βρεθήκαμε και μεις στην εκδρομή μας με την κ. Χρύσα να μας εξηγεί με λεπτομέρειες όλα όσα βλέπαμε και να έχει ετοιμάσει για μας ακόμα και ενημερωτικά φυλλάδια σχετικά με τον αρχαιολογικό αυτόν χώρο που περιελάμβανε λουτρά, τον ιερό ναό του Αμφιάραου, θέατρο, στοά μήκους 110 μ. στην οποία διανυκτέρευαν και εγκοιμίζονταν σε ειδικά δωμάτια οι επισκέπτες του ναού, βάθρα αγαλμάτων με τις επιγραφές τους, που διαβάζονται με ευκολία ακόμα και σήμερα, μιας και το αλφάβητο παραμένει ίδιο 2500 χρόνια μετά.

Για λόγους ασφαλείας, δεν περάσαμε στην άλλη όχθη της χαράδρας,  που υπάρχει η αρχαία υδραυλική κλεψύδρα και τα διάσπαρτα λείψανα της συνοικίας (καταστήματα, ξενοδοχεία, εστιατόρια) που είχε αναπτυχθεί εκεί για να εξυπηρετήσει τους επισκέπτες,  αλλά αυτό ευχόμαστε να αποτελέσει κίνητρο για να επισκεφθούμε ξανά τον όμορφο αυτόν χώρο.

Όποιος θέλει περισσότερες πληροφορίες και φωτογραφίες για τον Αμφιάραο και το Αμφιαράειο μπορεί να επισκεφθεί τους παρακάτω συνδέσμους:
Αμφιάρειο ή Αμφιαράειο στον Ορωπό
και
Αμφιάρειο Ωρωπού: κοντά και ξεχωριστά





Στη συνέχεια μετά το εκπαιδευτικό-πολιτισμικό μέρος της εκδρομής μας, σειρά είχε η χαλάρωση για τους μεγάλους και η διασκέδαση - παιχνίδι για τους μικρούς στις εγκαταστάσεις της κατασκήνωσης "Αναγέννηση".

Φτάνοντας κατά τις 11 π.μ. το προσωπικό της κατασκήνωσης μας υποδέχτηκε και καθοδήγησε τους μεγάλους στον χώρο εστίασης, ενώ ξενάγησε τους μικρούς στον χώρο των εγκαταστάσεων της κατασκήνωσης.

Τα μικρότερα παιδιά ανέλαβε να τα απασχολήσει ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό, με κυκλικές δραστηριότητες, αλλά απ΄ ότι φάνηκε μετά από λίγη ώρα, τα πιτσιρίκια αυτομόλησαν δηλώνοντας αυτεξούσια και αυτόνομα, διατρανώνοντας την αποφασιστικότητά τους για αντίσταση στο κατευθυνόμενο παιχνίδι και πίστη στο ελεύθερο παιχνίδι, σύμφωνα με τους δικούς τους κανόνες και επιθυμίες.

Έτσι λοιπόν, μικρά μεγάλα ξεχύθηκαν στους διάφορους χώρους της κατασκήνωσης με τις παρέες τους και για 5-6 ώρες μέχρι την αναχώρησή μας, ευχαριστήθηκαν παιχνίδι, τρέξιμο, ελευθερία, αναλόγως των ενδιαφερόντων τους.


Τα πιο πολλά αγόρια κατέλαβαν κυρίως τα γήπεδα ποδοσφαίρου και τα περισσότερα κορίτσια, επιδόθηκαν σε βόλτες, σκάκι, πινγκ-πογκ, μπάσκετ (επηρεασμένα και από την επίσκεψη της Jessica Ogunnorin πριν λίγες μέρες στο σχολείο μας). Όμως ως παιδιά της πόλης, έδειξαν ενδιαφέρον και παρατήρησαν αρκετά και τα ζώα που υπήρχαν στον χώρο (πάπιες, χήνες, χελώνες, παγώνια κ.α.) στην είσοδο της κατασκήνωσης.

Η ώρα της επιστροφής μας βρήκε "χορτάτους" και από τα καλούδια που η κάθε οικογένεια είχε ετοιμάσει για την εκδρομή και μοιραζόταν με τις υπόλοιπες οικογένειες συμμαθητών και φίλων και από διασκέδαση.
Το μόνο που κάπως μας έλειψε στην κατασκήνωση απ' ό,τι φάνηκε, ήταν η μουσική και ο χορός. Οπότε στην επιστροφή φροντίσαμε να αναπληρώσουμε το κενό, χορεύοντας, τραγουδώντας και μην αφήνοντας κανέναν "ήσυχο" που είχε την "ατυχία" να επιβιβαστεί σε κάποιο από τα δύο μεγάλα πούλμαν... να ησυχάσει! Ειδικά στο ένα πούλμαν ο χορός και το τσιφτετέλι πήρε κι έδωσε, έστω και χωρίς ξηρούς καρπούς και ουίσκι, ενώ στο δεύτερο πούλμαν αρκεστήκαμε στο ελαφρολαϊκό πρόγραμμα τραγουδώντας τα ρεφρέν με την "Παπασταύρου να κάνει νούμερα". Στο τρίτο πούλμαν όμως που είχαμε και τους εκπαιδευτικούς μαζί μας, είπαμε να μη δώσουμε δικαιώματα για κακή διαγωγή και έτσι... το ρίξαμε στον ύπνο! :)

Όπως και να 'χει, τα χαρούμενα πρόσωπα των παιδιών, οι όμορφες εικόνες που αποκομίσαμε, το παρεΐστικο κλίμα  και τα θετικά σχόλια που πήραμε, μας δίνουν δύναμη να συνεχίζουμε να προσπαθούμε να προσφέρουμε στο σχολείο μας το καλύτερο που μπορούμε,  παραβλέποντας την κούραση, προσπερνώντας τα εμπόδια και αντιμετωπίζοντας με χαμόγελο κάθε παράπονο ή αντιξοότητα που συναντάμε!
Περάσαμε και φέτος καλά και ευχόμαστε "Και του χρόνου ακόμα καλύτερα"!